Stammerer

Date: 2012-2016

After Islamic revolution of Iran in 1978, organizing ceremonies for remembering this day became somehow an absolute tradition in Iran, which by use of some symbols and pictures turned to Iranian visual experiments during 40 decades. In some political levels these pictures have different usages and sometimes we can see obvious propagandas in them. Repetition, repetition and repetition which I believe has reduced the emotional impact of these ceremonies and has changed them from emotional and public issues into political actions. Besides, their quality has been decreased during these years, which sometimes became a suitable material for people to make jokes out of them. This collection is the result of my view in these ceremonies by looking in the past and experiencing it in the present time. These photos were taken during 4 years in the history of the Revolution Memorial in my hometown of Zanjan and Tehran, the capital of Iran, with the possibility of a panoramic cyber-shot camera. It helped me to try different movements of my camera in presenting the city’s sceneries with special visual qualities. I used that in creating expanded and more exaggerated pictures. Also, I was able to cut pictures into different pieces or even omitting some parts of them.

اَلکَن نقص مُشدّد است، روایتی است متکثر از تکسر واقعه ای در گذشته ای نزدیک که تا حال ادامه پیدا کرده است

پس از پیروزی انقلاب سال 1357 در ایران، مراسم پاسداشت و یادبود این واقعه از طرف حکومت تبدیل به سنتی مسلم گشته و استمرار آن با نماد ها و تصاویر مشخص در حدود چهار دهه تبدیل به تجربه ي بخصوصی در حافظه ی بصری ایرانیان گشته است. حال آنکه در سطوح سیاسی مختلف کارکرد های مختلفی هم دارد و گاها پروپاگاندای محسوسی هم در وجود این رویداد دیده میشود. تکرار و تکرار و تکرار این علائم مشخص از نظر من، سطح کارکرد این مراسم را از نظر احساسی کاهش داده و از امری احساسی و مردمی تبدیل به کنشي سیاسی گشته ضمن اینکه کیفیت اجرایی آن تا حدی کاهش پیدا کرده که گاها دستمایه طنز و شوخی در بین مردم شده است. این مجموعه حاصل واکنش من به این مراسم است که نتیجه نگاه به گذشته ای نزدیک و تجربه ی آن در زمان حال است. این عکس ها در طول 4 سال در تاریخ یادبود انقلاب در زنجان زادگاهم و تهران پایتخت ایران با امکان پانورامای دوربین سایبر شات عکسبرداری شده است. این گزینه منو واداشت تا با امتحان حرکت اعوجاجی دوربین کیفیت تصویری خاصی به مناظر شهری بدهم و از اون استفاده کردم برای کش اومدگی، اغراق بیشتر، تکثیر، تکه تکه شدن و حذف قسمتهایی از مناظر شهری

اَلکَن